Pompeii

Normaal schrijf ik niets over een reisdag. Maar deze reisdag van Braciano naar de Amalfikust is anders. We rijden namelijk langs Pompeii en daar kun je natuurlijk niet zomaar aan voorbij rijden. Een noodzakelijk stukje geschiedenis om mee te pakken, als je er toch zo dichtbij bent.

Het is vanaf Braciano 3 uur rijden naar Pompeii en het wordt iets langer door de file bij Rome. Dat kan niet anders als je op een doordeweekse dag vroeg weg wilt. Rond half 1 komen we aan en is het eerst tijd voor de lunch, want zodra je binnen bent in het archeologische gedeelte kun je nergens meer eten. Dus stevig lunchen, want het is warm zo midden op de dag en het is een vrij groot gebied, waar we toch even in een kleine 2 uur doorheen willen wandelen.

We hebben een boekje in het Nederlands en een kaart, maar al gauw blijken de nummers niet overeen te komen met de nummers op de kaart, dus we gaan op gevoel verder. Het is enorm druk, dus echt foto’s maken zonder mensen is vrijwel niet mogelijk. We bekijken de ruïnes, zien de vitrines met versteende mensen en lopen zo langzaam naar voren, naar het hoogtepunt, de grote arena. Bij aankomst wacht ons een grote teleurstelling, ze zijn aan het werk en we mogen er niet in. Dat hadden ze wel even van tevoren mogen zeggen.

Kinderen hebben overigens gratis toegang tot het museum. Er wordt niet gevraagd naar leeftijden, ze willen ze alleen even zien. Dat scheelt weer, want wij betalen toch wel €15,- per volwassenen. En met 8 personen zou het dan best prijzig zijn.

Tegen 4 uur rijden we nog 1 uur verder naar onze bestemming voor de komende 4 nachten. Bij aankomst is het een plekje zoeken voor de auto en dan begint de klim met de koffers. Het hotel en onze kamer, ligt maar liefst 126 traptreden omhoog en er is geen mogelijkheid om er met de auto te komen.