Schiereiland Reykjanes, Reykjavik & Thingvellir

Eindelijk is het dan zover, we zijn op weg naar IJsland. Na drie keer omboeken en steeds veranderende regels, kunnen we eindelijk naar Schiphol. Een vaccin en een negatieve test waren wel noodzakelijk. Vooral de test maakte het spannend, omdat je positief getest kan zijn zonder klachten. Maar alle vier zijn we met vlag en wimpel geslaagd en stappen we zondag 8 augustus in het vliegtuig. Zowel op Schiphol bij het inchecken als bij aankomst in Keflavik moeten we alle documenten (QR codes) laten zien. Onze eerste overnachtingsplek is Thingvellir, anderhalf uur rijden vanaf de luchthaven. We hebben hier een huisje gehuurd voor twee nachten.

Door het tijdsverschil van twee uur zijn we erg vroeg wakker, maar dat is niet erg, want er staat veel op de planning. De vulkaan de Geldingardalir is lava aan het spuwen, maar via de webcams is dat niet te zien. Dit wordt onze belangrijkste stop vandaag. Het is bijna anderhalf uur rijden en onderweg komen we eerst langs Budakirkja. Een klein kerkje langs de rotskust en op de rotsen zie je zeehonden. Dan verder naar de parking van de vulkaan, een half uurtje rijden. We wandelen in bijna 20 minuten naar de lavavelden en gaan een klein stukje de steile helling op. Maar door de wind, mensen die aangeven dat er geen lava zichtbaar is en onze onzekerheid, gaan we terug. De hele wandeling is zo’n 3 à 4 uur (achteraf bleek dat de vulkaan enorm actief werd, dus we hadden gewoon door moeten lopen). Later in de vakantie gaan we het nog een keer proberen om te zien of hij dan actief is.

De volgende stop is de Blue Lagoon. Je hoeft hier niet perse in te gaan om een stukje van het blauwe (witte) water te zien. Voor de entree  ga je naar links en kun je een paar geweldige plaatjes schieten. De entree voor dit thermale bad is vrij fors en IJsland heeft meer mooie warme natuurbronnen, we kijken wel elders.

Op de weg naar Reykjavik komen we nog langs een paar leuke stops. Vlak langs de weg ligt de parking voor de Brimketill lava rock pool, dit staat niet echt aangegeven en je kunt er zo aan voorbij rijden, dus even intoetsen op je google maps. Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer 200 meter naar het uitzichtpunt.

De stop van Gunnuhver Geothermal Area staat wel duidelijk aangegeven en mag je echt niet overslaan. Via een onverharde weg van ongeveer 3 kilometer kom je bij een kleine parkeerplaats. Omdat er ook grote tourbussen rijden is het soms een uitdaging om over dit weggetje te rijden. Bij de parkeerplaats hebben ze een mooie rondwandeling gemaakt, waardoor je over het zwavelveld kunt lopen. De grond heeft mooie gele en oranje kleuren en er is een grote warme bron die constant water spuit, waardoor er een grote witte pluim boven het veld hangt.

Bridge between continents is de plek in IJsland waar de Amerikaanse en Europese tectonische platen het dichtst bij elkaar komen en verbonden zijn met een ijzeren brug. Gewoon het idee om hier even geweest te zijn is leuk, want de plek zelf is niet zo bijzonder.

Reykjavik is de hoofdstad van IJsland, omdat ik hier al een keer geweest ben, wij geen stadsmensen zijn en alles enorm duur is, bekijken we alleen de de Sun Voyager (ijzeren Vikingschip) het kunstwerk bij het water en de Hallgrimskirkja (een bekende kerk).

Voor we terug rijden naar ons huisje stoppen we bij de bezienswaardigheden in het Thingvellir park; we wandelen door de kloof, de bruggetjes en bezoeken de Oxararfoss (een 20 meter hoge waterval in IJsland in het Nationale park Þingvellir). Deze regio, de Golden Circle, is populair bij dagjestoeristen uit Reykjavik, maar die zijn na 17 uur weg. We besluiten dan ook na het eten nog een uitstapje te maken naar Waterval Gulfoss, bijna 45 minuten rijden van ons huisje. Het schemerlicht zorgt voor mooie plaatjes. Als we terugrijden, komen we bij het geisergebied met de bekende Geysir. Deze spuit nog zelden, maar zijn kleinere broertje Strokkur doet dat wel nog (iedere 5 minuten). Met een enorme bel/knal spuit het water zo’n 25-35 meter de lucht in. We kunnen hier wel uren blijven kijken. En wanneer de zon langzaam onder begint te gaan, gaan we terug om moe maar voldaan ons bedje op te zoeken.